Για τον Αρτέμη....

"Δεν σε ήξερα καλά...Ακουγα για σένα όμως απο τον αδελφό μου...Θυμάμαι κατέβαινες το στενό δρομάκι του σπιτιού μου και πήγαινες για το χρυσοχοείο..Εφτιαχνες τη καινούρια βιτρίνα για τα καπέλα και με μεράκι την διακοσμούσες. Το μαγαζί το άφησες γεμάτο κοσμήματα που είχες μάθει με τόση τέχνη, μόνο εσύ να φτιάχνεις. Ήσουν απο τους λίγους που ενδιαφέρονταν να μάθουν αρχαία ελληνικά, και η ίδια η δασκάλα σου μιλούσε για το ήθος και την εξυπνάδα σου...Παράλληλα, έκανες μαθήματα αυτοάμυνας σε παιδιά και ανηλίκους και όμως ποτέ δεν χρησιμοποίησες αυτή σου την γνώση απο θέση ισχύος....Θυμάμαι ένα απόγευμα που κάτσαμε μαζί στον  Μαδούπα..Μιλούσες με τόση αγάπη για το παιδί σου, για τον τόπο μας, και αγωνιούσες για το μέλλον....και μέσα σε αυτην την ένταση των ημερών που ζούμε, αποφάσισες να ασχοληθείς με την πολιτική...Ήθελες να βάλεις και συ το λιθαράκι σου για κάτι καλύτερο...Άραγε πόσοι άνθρωποι σε τούτον εδω τον τόπο ένοιωσαν την αγωνία σου;

Τις προάλλες όταν ήσουν κάτω στον γυαλό ζητούσες απο τον κόσμο να προσπαθήσει για την χώρα του, για την Ελλαδα μας που χάνεται...Δεν έπρεπε όμως να στενοχωρηθείς, ούτε να πληγωθείς για ότι τότε εισέπραξες...Η ζωή είναι  όπως φαίνεται για τους σκληρούς και τους αναίσθητους, και συ δεν υπήρξες τέτοιος (αναίσθητος) ποτέ...

Είναι πολύ άδικο που έφυγες τόσο νωρίς...Ήσουν απο τους λίγους που είχε να δώσει ακόμα πολλά...
Καλό σου ταξίδι....

Γιάννης-Μαρία Σταματοπούλου"

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Μykonensis: Αγαπητή Μαρία, ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου για τον Αρτέμη. Όποιος ακόμα θα επιθυμούσε να πει κάτι για τον Αρτέμη μέσα από το Mykonensis, παρακαλώ να μας στείλει μήνυμα στο mykonios2008@hotmail.com