Η αριστοκρατική καταγωγή, ο αγώνας για την ελευθερία του έθνους, το κάλεσμα για βοήθεια στις κυρίες των Παρισίων και του Λονδίνου, η σχέση με τον Δ. Υψηλάντη, η υπόσχεση γάμου που δεν εκπληρώθηκε ποτέ, οι διαβολές του Κωλέττη, η απαξίωση, η φτώχεια και το θλιβερό τέλος της Μυκονιάτισσας ηρωίδας.
Πηγή βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=mBZxEqdxWNM&feature=feedu
Άλλο ένα θλιβερό παράδειγμα ηρωικής μορφής του 1821 που λατρεύεται από τον λαό, αλλά πολεμάται αδυσώπητα από τους πολιτικούς του νεοσυσταθέντος ελληνικού κράτους, που δεν σήκωσαν όπλο κατά του κατακτητή αλλά με ευχαρίστηση κλείδωναν στα μπρουντρίμια τον Κολοκοτρώνη και άφηναν την Μαντώ να πεθάνει της πείνας αρνούμενοι έτσι την αυτοθυσία της για την πατρίδα.
Όχι Μαντώ, δεν είναι η πατρίδα που σε ξέχασε και σε άφησε να χαθείς λησμονημένη. Η πατρίδα πάντα σε θυμάται και σε τιμάει. Ο λαός σε λατρεύει και σε εχει ως φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας για την ελευθερία. Αυτοί που σε ξέχασαν, είναι αυτοί που καπηλεύτηκαν τις δικές σου θυσίες, τα μιάσματα της πολιτικής εξουσίας, που πάνω στους αγώνες των ηρώων του 1821 στήριξαν τις πολιτικές τους καριέρες και εξασφάλισαν τα βασιλικά προνόμιά τους. Αυτοί δεν είναι η πατρίδα, ποτέ δεν ήταν. Η πατρίδα είναι πέρα και πάνω από όλους μας. Εμείς επιλέγουμε αν θα είμαστε μέρος της ή όχι...αν θα αγωνιστούμε για αυτήν ή για την προσωπική μας δόξα, τον πλουτισμό μας και τις φιλοδοξίες μας.
Εσύ Μαντώ επέλεξες να είσαι μέρος της πατρίδας κι έγινες ένα από τα ενδοξότερα μέλη της, δίπλα στον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη και αναρίθμητους άλλους. Εκείνοι που τότε σε χλεύαζαν και αρνούνταν να σου παράσχουν τα ως προς το ζην ως ελάχιστο φόρο τιμής για τους αγώνες σου, επέλεξαν να μην ανήκουν στην πατρίδα. Έτσι αυτοί χάθηκαν μαζί με τα πλούτη τους στην λήθη του χρόνου και στην ασημαντότητα των ιδιοτελών επιδιώξεών τους, ενώ εσύ εμπνέεις μέχρι και σήμερα την πραγματική πολιτική ελευθερία που ακόμα δεν επέτυχε η πατρίδα, 190 χρόνια μετά την επανάσταση που κύρηξαν κάτι τρελοί και περήφανοι ραγιάδες σαν κι εσένα.
Τάσος Συριανός
Πηγή βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=mBZxEqdxWNM&feature=feedu
Άλλο ένα θλιβερό παράδειγμα ηρωικής μορφής του 1821 που λατρεύεται από τον λαό, αλλά πολεμάται αδυσώπητα από τους πολιτικούς του νεοσυσταθέντος ελληνικού κράτους, που δεν σήκωσαν όπλο κατά του κατακτητή αλλά με ευχαρίστηση κλείδωναν στα μπρουντρίμια τον Κολοκοτρώνη και άφηναν την Μαντώ να πεθάνει της πείνας αρνούμενοι έτσι την αυτοθυσία της για την πατρίδα.
Όχι Μαντώ, δεν είναι η πατρίδα που σε ξέχασε και σε άφησε να χαθείς λησμονημένη. Η πατρίδα πάντα σε θυμάται και σε τιμάει. Ο λαός σε λατρεύει και σε εχει ως φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας για την ελευθερία. Αυτοί που σε ξέχασαν, είναι αυτοί που καπηλεύτηκαν τις δικές σου θυσίες, τα μιάσματα της πολιτικής εξουσίας, που πάνω στους αγώνες των ηρώων του 1821 στήριξαν τις πολιτικές τους καριέρες και εξασφάλισαν τα βασιλικά προνόμιά τους. Αυτοί δεν είναι η πατρίδα, ποτέ δεν ήταν. Η πατρίδα είναι πέρα και πάνω από όλους μας. Εμείς επιλέγουμε αν θα είμαστε μέρος της ή όχι...αν θα αγωνιστούμε για αυτήν ή για την προσωπική μας δόξα, τον πλουτισμό μας και τις φιλοδοξίες μας.
Εσύ Μαντώ επέλεξες να είσαι μέρος της πατρίδας κι έγινες ένα από τα ενδοξότερα μέλη της, δίπλα στον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη και αναρίθμητους άλλους. Εκείνοι που τότε σε χλεύαζαν και αρνούνταν να σου παράσχουν τα ως προς το ζην ως ελάχιστο φόρο τιμής για τους αγώνες σου, επέλεξαν να μην ανήκουν στην πατρίδα. Έτσι αυτοί χάθηκαν μαζί με τα πλούτη τους στην λήθη του χρόνου και στην ασημαντότητα των ιδιοτελών επιδιώξεών τους, ενώ εσύ εμπνέεις μέχρι και σήμερα την πραγματική πολιτική ελευθερία που ακόμα δεν επέτυχε η πατρίδα, 190 χρόνια μετά την επανάσταση που κύρηξαν κάτι τρελοί και περήφανοι ραγιάδες σαν κι εσένα.
Τάσος Συριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου