Το θέμα της εβδομάδας: Κυριακάτικη δράση στην παραλία!

Η μικρή παραλία, μετά την Φτελιά και πριν το Διαλισκάρι.

Μία σύντομη ματιά στην παραλία μας διαβεβαιώνει ότι χρειαζόμαστε 

αρκετά ακόμα άτομα για να την καθαρίσουμε ολόκληρη μέσα σε λίγες ώρες. 

Επίσης εδώ καταλαβάινω ότι οι 20 μεγάλες σακούλες 

που έχω φέρει μαζί μου δεν φτάνουν ούτε για πλάκα...

 

Καθαρίζοντας, διαπιστώνουμε ότι πολλές φορές τα πλαστικά μπουκάλια, 

οι σακούλες και τα σκοινιά είναι θαμμένα κάτω από την άμμο, 

δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο το έργο μας.

Επιλέγουμε το σημείο με τα περισσότερα σκουπίδια και αρχίζουμε το καθάρισμα. 

Εδώ βλέπετε πώς ήταν το σημείο αυτό όταν αρχίσαμε.....

Και εδώ το βλέπετε μετά αφού ξεμείναμε από σακούλες...

Εδώ η στοίβα των σκουπιδιών που συγκεντρώσαμε για να μαζέψουμε την επόμενη φορά, 

αφού μας τελείωσαν πρόωρα οι σακούλες..

Οι πρώτες 10 σακούλες σκουπιδιών...

Στην παραλία δεν φτάνει συμβατικό Ι.Χ., οπότε τα οχήματά μας τα είχαμε αφήσει μισό περίπου χλμ. μακριά από την παραλία. Την απόσταση αυτή έπρεπε να την διανύσουμε με τα πόδια κρατώντας τις σακούλες στο χέρι και κάνωντας πολλαπλά δρομολόγια μέχρι να μαζευτούν και οι 21 σακούλες σκουπιδιών. Από αυτήν την ταλαιπωρία μας έβγαλε ο Παναγιώτης ο Γαλάτης, 

που ήρθε κυριολεκτικά μέχρι το τέλος του δρόμου και μπορέσαμε 

να φορτώσουμε εύκολα όλα τα σκουπίδια στο σωτήριο τρέιλερ του...

Εδώ, αφού πλέον έχουμε φορτώσει όλα τα σκουπίδια.

Μιας και είμασταν λίγα άτομα, ας αναφέρω τα ονόματά μας, από αριστερά προς δεξιά, Κωνσταντίνα-Μάρθα Χρυσανθακοπούλου, Τάσος Συριανός, Σταύρος Μόσχος, Παναγιώτα Αλαμαρα, Παναγιώτης Γαλάτης. Λείπει από την φωτό ο Γιάννης ο Ρήγας που επίσης βοήθησε.

Ήταν μεγάλη μας χαρά που στην παρέα μας είχαμε την Παναγιώτα από την ομάδα των PireActive στον Πειραιά, μία εθελοντική ομάδα πολιτών που ασχολείται με δράσεις οικολογικού, κοινωνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος.

Τέλος να σημειώσω, ότι κάθε φορά που καθαρίζουμε μία παραλία είναι μία ικανοποιητική εμπειρία. 

Αυτήν την φορά ωστόσο, φροντίσαμε να την κάνουμε ακόμα καλύτερη αφού είχαμε μαζί μας, εκτός από καλή παρέα, λίγο ουζάκι με μεζέ και πάνω από όλα τον Γιάννη τον Ρήγα που μας έφτιαξε το κέφι με την σαμπούνα του.

Η δουλειά μας στο Διαλισκάρι είναι μισοτελειωμένη. Σε πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάμε για να τελειώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε.

Σε αυτήν την νέα δράση θα θέλαμε την συμμετοχή κι άλλων φίλων
που αγαπούν την Μύκονο, αγαπούν τις παραλίες της και την καθαριότητα!