Ολοκληρώθηκε και το δεύτερο Σαββατοκύριακο εξορμήσεων στην φύση της Μυκόνου, με την εκδρομή στον καταρράκτη όπου μας άφησε όλους μας άφωνους το μοναδικό αυτό τοπίο....
και την εξερεύνηση στην πλαγιά του Τούρλου πάνω ακριβώς από το Νέο Λιμάνι, όπου ξεχωρίζουν τα επιβλητικά βράχια με τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς και τις μοναδικές θέες που μπορεί να απολαύσει κανείς από εκεί!
Τοπία μοναδικά, που γεμίζουν την ψυχή με ομορφιά, γαλήνη και αγγαλίαση και προσφέρουν αυτού του είδους την αναζωογόνηση που αποζητά ο άνθρωπος κατά την επαφή του με την φύση.
Από την άλλη, αυτό είναι που οδήγησε και ορισμένους επιχειρηματίες να καταστρέψουν αυτά τα πολύτιμα μνημεία φυσικής ομορφιάς της Μυκόνου μας για να κάνουν το κέφι τους!
Η εξερεύνηση αυτών των περιοχών του νησιού μας, εκτός από την περιβαλλοντική και αισθητική τους αξία, προσφέρουν και μπόλικη τροφή για σκέψη.
Παραδείγματος χάριν, δεν χρειάζεται παραπάνω από μία επίσκεψη στον καταρράκτη για να διαπιστώσει κανείς την αναγκαιότητα χαρακτηρισμού της ευρύτερης περιοχής ως προστατευόμενης και την λήψη των απαραίτητων μέτρων ώστε αφενός να μπορούμε να την επισκέπτομαστε κι αφετέρου να την κρατήσουμε μακριά από τα αρπακτικά που έχουν καταστρέψει τόσες και τόσες περιοχές του νησιού μας! Και εμείς που μας αρέσει να επισκέπτομαστε τον χώρο πρέπει να έιμαστε οι πρώτοι που τον φροντίζουμε και τον διατηρούμε καθαρό!
Από την άλλη, η επίσκεψη στις βραχώδεις πλαγιές του Τούρλου, μας έφερε σε επαφή με μια πιο άγρια ομορφιά του νησιού μας και μας έθεσε ενώπιον δυσκολότερων προβληματισμών.
Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες, όλη η κατασκευή της βίλας διαπνέεται από μία άνευ προηγουμένου τάση καταστροφής του φυσικού πλούτου και μία επιθυμία να κατοχυρωθούν στο μέγιστο τα όρια του οικοπέδου και κατόπιν να οχυρωθεί μέσα σε αυτά τα όρια με πανύψηλους τοίχους. Η περιοχή που αποτελείτο από αναρίθμητους υπέργειους βράχους ανάμεσα στους οποίους έτρεχα κι εγώ όταν ήμουν μικρός στο περιθώριο των θελημάτων που έκανα για τον παππού μου, τώρα είναι ένα μεγαλοπρεπές αμυντικό φρούριο κάποιου εγωμανούς καταστροφικού επιχειρηματία.
Πρέπει να παραμείνει ατιμώρητος ο ιδιοκτήτης της συγκεκριμένης βίλας??
Έχει δικαίωμα να σπάει έτσι αλόγιστα την πέτρα από τους υπέργειους βράχους της πλαγιάς??
Οι νόμοι υπάρχουν για να απαγορεύουν σε εμάς και να επιτρέπουν την ασυδοσία σε εκείνους που έχουν τα μέσα?? Τι είδους νόμοι είναι τότε?? Οφείλουμε εμείς να υπακούμε έναν νόμο που δεν έχει καθολική ισχύ??? Πού θα φτάσει αυτή η ιστορία με την αλόγιστη καταστροφή κάθε γωνιάς εξαιρετικής ομορφιάς που έχει το νησί μας??? Τι μπορούμε να κάνουμε για να περισώσουμε ότι έχει απομείνει??
Αν δεν είναι τώρα ώρα να ενωθούμε όλοι οι φορείς, οι σύλλογοι και τα σωματεία που αγαπούν το νησί κι ενδιαφέορνται για αυτό, πότε είναι???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου